Author Archives: Administrator

Pewien malarz szukając inspiracji spacerował po mieście. Na jednym ze skwerów zauważył spory tłumek rozprawiających o czymś ludzi. Co chwila z ust obserwatorów wyrywał się przyciszony komentarz. Zaciekawiony podszedł bliżej i zobaczył rozgrywkę partii szachów. Mając ją w pamięci jako bardzo nudną i monotonną malarz był zaskoczony jak wiele ekscytacji ta gra wzbudzała u uczestników. Poruszony emocjami, jakie targały zawodnikami postanowił namalować obraz. Zatytułował go „Szach mat”. Na obrazie umieścił dwóch graczy, wpatrzonych w szachownicę, w centrum obrazu zaś dłoń cofającą się po wykonaniu zabójczego ruchu na królu, który osaczony musiał uznać wyższość przeciwnika. W sposób niespotykany udało mu się oddać to, co przeżywali w tym momencie przeciwnicy: triumf, radość, zwątpienie i rozpacz.
Obraz jako jedno z wybitniejszych dzieł artysty został umieszczony w miejskiej galerii, gdzie cieszył się sporą popularnością i wieloma komentarzami. Któregoś dnia uwagę ochrony zwrócił mężczyzna, który podchodził do obrazu, obracał głowę a w końcu, aby lepiej przyjrzeć się obrazowi wszedł poza barierkę. Kiedy zaniepokojony strażnik szybkim krokiem podchodził do intruza usłyszał okrzyk:
– Król ma ruch! Król ma ruch!
Złapał strażnika za ramię i krzyknął mu do ucha:
– Jestem szachistą – KRÓL MA RUCH!
Wbrew temu, co pokazywały emocje uczestników rozgrywka wcale nie była skończona.
Ta historia świetnie ilustruje co działo się w Jerozolimie dwadzieścia wieków temu. Król Żydowski został osaczony przez przeciwników, niesłusznie skazany i zabity. Na twarzach jego przeciwników malowała się satysfakcja, radość i triumf: „Nie było tak trudno jak myśleliśmy.” „Daliśmy radę.” „Zwyciężyliśmy.” Z kolei twarze przyjaciół Króla wyrażały niedowierzanie, ból i smutek. Trzy dni później okazało się, że obie strony się myliły – KRÓL MIAŁ RUCH. Grób opustoszał. Choć już wcześniej Jezus to zapowiedział:
Ja oddaję swoje życie, aby je później znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam dobrowolnie je oddaję, gdyż jest w mej mocy oddać je i potem znów odzyskać. J 10,17B-18
jednak tego scenariusza nikt nie brał serio pod uwagę. Świat stanął w miejscu oniemiały. Wszyscy zamarli. Wszyscy wiedzieli że stało się coś niezwykłego. Król pokonał wszystkich swoich przeciwników: śmierć, szatana i świat. Już nigdy świat nie będzie taki sam.
Być może teraz jesteś w sytuacji którą nazwałbyś beznadziejną. Rozleciało się Twoje małżeństwo lub relacja z najbliższą Ci osobą, straciłeś pracę, zachorowałeś, może dziecko o które tak bardzo się troszczyłeś zbuntowało się. Być może oblałeś egzamin lub próbną maturę i nie wiesz co dalej. Siedzisz osaczony myślami, sytuacjami lub ludźmi. Chciałem Ci tylko powiedzieć, że Twoja sytuacja nie jest beznadziejna. To nie jest koniec. Wbrew temu co widać na pierwszy rzut oka Bóg wciąż ma ruch. Zaufasz mu?
Bogdan Pszczoła

Inspiracją do elettera było kazanie Mirka Kozieła z historią obrazu „szach mat”. Mirku dziękuję!

Kilkanaście wieków temu w odległym kraju za trzema rzekami i siedmioma pustyniami żył sobie pewien wieśniak. Właściwie to raczej rzemieślnik mieszkający na wsi bo był miechownikiem pracującym dla miejscowego dymarza. Jak to bywa z ludźmi mieszkającymi na wsi rzeczony tasznik miał kawałek pola, trochę inwentarza i kilka koni. Miał też ukochanego syna, który jednak od szycia skór i rozglądania się za dziewczynami wolał jeździć konno co trochę martwiło ojca, bo z tego pieniędzy ani żadnego pożytku nie było. Któregoś dnia syn zapomniał na noc zamknąć bramy i konie zniknęły. Ludzie na wsi od razu zaczęli mówić:
– To źle, to źle, że te konie uciekły.
– Skąd wiecie, że to źle? – odpowiedział im gospodarz.
Kilka dni później usłyszeli pod domem jakieś odgłosy. Przed bramą stały ubłocone klacze wraz z nowymi końmi – ogierami.
– To dobrze, to dobrze, że te konie uciekły – powiedziano na wsi.
– Skąd wiecie, że to dobrze? – odparł im gospodarz.
Niespokojny syn gospodarza postanowił ujeździć nowe nabytki, ale spadł z konia łamiąc nogę.
– To źle, to źle, że te konie uciekły – mówiono wtedy na wsi.
– Skąd wiecie, że to źle? – konsekwentnie powtórzył gospodarz.
Tydzień później cesarz chcąc podbić sąsiedni kraj powołał wszystkich mężczyzn do wojska. Oczywiście syn gospodarza nie poszedł z powodu usztywnionej nogi.
– To dobrze, to dobrze, że te konie wam wtedy uciekły.
– Skąd wiecie, że to dobrze?
Czasami spotykają nasz różne sytuacje i w zależności od chwili i naszych emocji oceniamy je jako pozytywne lub negatywne. Tymczasem nie wiemy, co jest za rogiem. Nie wiemy co czeka na nas na kolejnej ulicy. Jak Józek. Przez wiele lat był ulubieńcem swoje ojca. Najlepsze ubrania, przyjemne zadania. Doprowadziło to, że jego rodzeństwo znienawidziło go. Postanowili go zabić. „Uratowała” go przejeżdżająca karawana. Uratowała w cudzysłowie bo ocalono mu życie sprzedając jako niewolnika. Kiedy został odkupiony od handlarzy nie było lekko, ale z czasem zyskał zaufanie właściciela i został nawet ustanowiony zarządcą nad domem. Niestety wtedy żona właściciela zauważyła go. Spodobał się jej, a kiedy nie spełnił jej oczekiwań oskarżyła go o próbę gwałtu. Niewinny wylądował w więzieniu. Nie mógł liczyć na sprawiedliwy proces. Nawet jakikolwiek proces. To tylko początek historii, która kończy się niesamowitym finałem wypowiedzią, dla której warto poznać całą historię opisaną od 37 do 50 rozdziału Księgi Rodzaju – zaraz na początku Biblii:
Bóg posłał mnie przed wami, aby zapewnić wam przetrwanie na ziemi i aby wielu zostało zachowanych przy życiu. Tak więc nie wyście mnie tu posłali, ale Bóg, który mnie ustanowił opiekunem faraona i panem jego domu, i władcą całej ziemi egipskiej.
Rdz 45,7-8
To nie ludzie mają ostatnie słowo, ale Bóg. To bracia sprzedali Józefa, ale Bóg użył tego, aby ich wszystkich ocalić. Więc jeśli spotkało cię coś cudownego – ciesz się z tego. Prawdziwa radość to coś głębokiego – więc wskocz tam i zanurz się cały. Spotkało się coś trudnego? Zostałeś fałszywie oskarżony? Odniosłeś porażkę lub zostałeś zraniony, odrzucony? Nie załamuj się. Nie poddawaj. Nie rezygnuj. To nie jest koniec, ale tylko przystanek na drodze, którą ma dla Ciebie Bóg.
– Skąd wiesz, że to dobrze albo źle?
Spójrz jak Józef na swoje życie z innej perspektywy i nie bądź zgorzkniały, ale patrz z pełną nadzieją w przyszłość. Wręcz ciekawością: co lub kto czeka na Ciebie za rogiem?! Na kolejnej ulicy Twojego życia. Dokąd Bóg cię zaprowadzi i co zrobi w twoim życiu?
Bogdan Pszczoła